Valse preferentie (bij een misfit)

Valse preferentie
(bij een misfit)

N          O          Z          W
                                    1♠
Pas      1Sa      Pas      2♦
Pas      ??

West opent 1♠ en partner kan niet veel meer dan 1Sa opbrengen. Hierna biedt west 2♦ en dat betekent dat west een ongebalanceerde hand met 5♠ en minstens 4♦ heeft en niet echt sterk is.
 
Oost kan wel denken nu de fraaie 5‑kaart ♥ te bieden, maar heel vaak zal dat slecht aflopen. Partner west heeft al minstens 9 kaarten in ♠ en ♦ geboden en de kans is dus groot dat west maar 1 of 2♥ heeft. En aangezien er, gezien de bieding, toch geen manche in zit, is het vrijwel altijd verstandig om, als oost zijnde, de rem op de bieding te zetten. En dat doe je dan niet door te passen op 2♦ maar door 2♠ te bieden.

Waarom is dat zal je zeggen? Je hebt als OW toch in zowel ♠ als ♦ een misfit(je)? Maar 2♠ is in dit geval beter dan passen.

Om te beginnen weet partner west dat je dit bod op een 2‑kaartje doet (anders had oost in de eerste biedronde wel 2♠ geboden) en zich verder geen illusies zal maken over een eventuele manche. Ook wordt je als leider minder snel troefkort in een 5-2 verdeling dan in een 4-3 verdeling. Reden genoeg om dus een zogenaamd vals preferentiebodje van 2♠ neer te leggen.

Als het goed is kom je als OW dus in 2♠ in een 5-2 fitje terecht met samen 23 punten.

Op het eerste gezicht heb je dan 4♠ gemist. Je mist in elke kleur behalve ♥ een slag en dus 10 slagen lijken makkelijk te maken.

Maar schijn bedriegt. NZ kunnen het contract vrij eenvoudig op 9 slagen houden.

Noord start met ♦7. Zuid neemt (of duikt met een aan‑signaal). Als zuid neemt, moet deze nu de kleinste ♦ naspelen. Dit vraagt om ♣ terug als noord weer aan slag komt. Hierna maakt noord de gewenste introever in ♦ en maken OW 9 slagen.

Ook kan zuid in slag 1 de ♦ aan seinen. Noord kan dan, na aan slag te zijn gekomen met ♠A, gewoon ♦ terugspelen voor de aas van zuid

In beide speelwijzen maken NZ 1♠, 1♦, 1♣ en een introever ♦.

Wat ook mogelijk is, dat noord start met ♣A en ♣ na speelt. West moet dan troeven en heeft nog maar 4 troeven over. Als west nu troef trekt, dan neemt noord de tweede ♠ en speelt weer ♣ na die west met zijn één na laatste troef moet introeven. West kan nu de troeven trekken en 5♥ slagen maken, maar maakt nooit meer een ♦-slag. Ook maar 9 slagen dus.

De frequentiestaat laat zien dat zowel bieden als afspelen niet meevalt. 3 van de 9 keer dat het spel is gespeeld komen OW in een sans-deelscore terecht. Meer dan 6 slagen kan je dan niet maken.
2x wordt er een ♥-deelscore bereikt. Niet goed natuurlijk, maar werkt hier per ongeluk wel omdat west een 3‑kaart steun heeft. En 4x (minder dan de helft ) wordt er in ♠ gespeeld. En als er ♠ wordt gespeeld weten NZ hun introever niet te vinden en worden er bijna altijd 10 slagen gemaakt.

Conclusie. Bieden is niet makkelijk, en tegenspelen ook niet.

Advies: Geef, als het duidelijk is dat er een misfit is, wat vaker valse preferentie (en niet altijd maar het “geen fit dus dan maar” sans). Een 5-2 fit speelt doorgaans (veel) beter dan een 4-3 fit.